Chiang Mai en Chiang Khong

Vanochtend heb ik afscheid genomen van het 'land van de glimlach'. Het hoeft geen nadere toelichting waarom Thailand zo genoemd wordt. En niet voor niets! Op 1 van mijn eerste dagen in Bangkok kreeg ik in een restaurantje naast het menu een briefje met daarop 5 do's en 5 don'ts in Thailand onder ogen. 1 van de do's was letterlijk: ' smile a lot and enjoy yourself exploring Thailand' (ik zal later proberen de foto ervan te plaatsen). En het gaat vanzelf, je hoeft er helemaal niets voor te doen! Ik heb mezelf geregeld 'betrapt' met een grote glimlach op m'n gezicht. Genietend heb ik me een weg gebaand van Bangkok naar het zuiden en vervolgens naar het noorden. Ik heb werkelijk genoten van Thailand en z'n relaxte sfeer! Al was de ene plek zeker relaxter dan de andere, maar al met al een heerlijk land!

De afgelopen dagen heb ik in Chiang Mai doorgebracht. Ook een grote stad (de hoofdstad van het Noorden), maar zooo anders dan Bangkok. De lucht is hier schoner en het is er veel minder druk. De oude stad wordt deels door delen van oude stadsmuren en door een gracht omgeven, waardoor het allemaal wat Middeleeuws aandoet. Bovendien wordt het straatbeeld getekend door monniken, zowel jong als oud, in oranje gewaden en tempels. Vooral die monniken doen het 'm wat mij betreft. Het brengt zo'n bijzondere sfeer met zich mee...

Aangezien er meer dan 100 tempels zijn in Chiang Mai is het onmogelijk om ze allemaal te bekijken. En bovendien zou het ook wel een 'overkill' zijn, hoe graag ik ook de tempels hier bezoek. Ik heb ervoor gekozen om in ieder geval 2 van de bekendste, namelijk Wat Doi Suthep en Wat Phra Singh, te bezoeken. 'Wat' betekent overigens tempel in het Thais.

Ook heb ik in Chiang Mai een workshop Thais koken gevolgd. Fantastisch! Sowieso vind ik het Thaise eten erg lekker, dus op mijn laatste dag in Chiang Mai heb ik mijn kans gepakt en nog aan een kookles meegedaan. We waren met een groep van 10 personen en hebben eerst met elkaar een soort van menu vastgesteld. Binnen dat menu (hoofdgerecht, bijgerecht en Thaise curry) konden we onze eigen voorkeuren kiezen en vervolgens maken. Voorafgaand aan het koken/ wokken, zijn we eerst met z'n allen naar een locale markt in de buurt gegaan en kregen we uitleg over de verschillende ingrediënten. Daarna mochten we zelf aan de slag. Wat mij betreft echt een aanrader! Zowel om te doen als om te eten.... Ik kan eerlijk zeggen dat ik trots was op mijn eigen eindresultaat! Ik heb een kookboekje meegekregen met een handige stap-voor-stap handleiding per gerecht, dus thuis ga ik naast de overheerlijke Pad Thai zeker ook nog wat andere gerechten uitproberen.

Gisterochtend heb ik de busgenomen naar Chiang Khong, dit is een plaatsje aan de grens met Laos. Het ligt aan de grote rivier de Mekong, dat bij Chiang Khong Thailand en Laos van elkaar scheidt. Hier heb ik 1 nachtje in een erg leuke guesthouse doorgebracht. De kamer stelde niet zo heel veel voor, maar het uitzicht des te meer; vanaf de balustrade/ balkonnetje voor mijn kamer keek ik uit op de rivier en dus ook op Laos. Aangezien ik hier 's middags al op tijd was, en de enige leek te zijn, mocht ik van 'de man des huizes' een fiets lenen, zodat ik op mijn gemakje de omgeving kon verkennen. Helemaal prima! Dus ook nog weer een andere ervaring rijker... fietsen in Thailand. In Thailand rijden ze links... Op zich geen enkel probleem en ik heb er ook geen moment aan hoeven wennen, maar wat vervolgens wel een vraagstuk bleek te zijn, was van welke kant het verkeer voorrang had. Links of rechts?! Dat vroeg (in ieder geval bij mij, maar mogelijk ligt dat ook aan mijn gebrekkige ruimtelijke inzicht) bij elk kruispunt en zijstraatje opnieuw denkwerk. Maar goed, ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen...

En nu ben ik dan in Laos! Vanochtend bespeurde ik bij mezelf toch weer wat zenuwen. Blijkbaar vind ik het dan toch spannend om een grens over te steken. De vraag of het allemaal wel goedkomt met mijn visum speelde geregeld door mijn hoofd (ik denk dat dit nog een restverschijnsel is van 'die ene keer' dat ik zonder visum naar Ghana ben gevlogen met alle gevolgen van dien...). Maar... zoals Bob Marley eerder deze reis ook al zong 'don't worry about a thing, 'cause every little thing is gonna be allright' was ook nu weer aan de orde. Binnen no time was ik de grens over! 

Vandaag heb ik een boottochtje over de Mekong gemaakt. Ik ben op weg naar Luang Prabang en ben nu in een klein plaatsje dat Pakbeng heet. Hier zijn we rond 18 uur vanavond 'aangemeerd'. Hier overnachten we en morgen vervolgen we onze boottocht naar Luang Prabang. Nog een dagje op de boot dus... helemaal prima! De natuur onderweg is prachtig (al is het water van de Mekong wel vies bruin) en verder is het een kwestie van lekker relaxen... 

Later meer!

Liefs, Carola